“ ขอขอบพระคุณที่ได้มอบโอกาสให้กับเด็กตัวเล็กๆ อย่างผมในตอนนั้น
ทำให้ผมสามารถที่จะเติบโตขึ้นมาตามฝันได้จนถึงทุกวันนี้ ถ้าไม่ได้รับโอกาสในวันนั้น ตัวผมเองก็คงไม่ได้มาเป็นครูในวันนี้ ”
แซค พีรพล ศูนย์จันทร์
นักเรียนทุน รุ่นที่ 14/2555
ก่อนได้รับทุน
ครอบครัวของผมเป็นครอบครัวเล็กๆ มีพ่อ (ปัจุบันเสียชีวิตแล้ว) แม่ ผม และน้องอีก 2 คน รวมกันเป็น 5 คน ซึ่งครอบครัวของผมไม่ได้มีฐานะที่ร่ำรวยอะไร พ่อกับแม่ก็จบกันแค่ ป.6 อาชีพเกษตรกร ทำงาน ทำสวนทั่วไป โดยความจำเป็นที่จะต้องได้รับทุนตอนนั้น คือ ในช่วงก่อนหน้านั้นตัวผมเองก็ได้รับทุนอยู่แล้ว เป็นทุนต่อเนื่องเหมือนกัน แต่จะให้ต่อเนื่องเป็นเทอม เทอมละ 2,500 บาท และจะสิ้นสุดการรับทุนที่ชั้น ปวช.3 เป็นช่วงที่กำลังใช้เงินมาก และอีกอย่างคือน้องอีกสองคนก็กำลังเริ่มเข้าสู่วัยเรียนที่จะต้องได้ใช้เงินมากขึ้น ทำให้ในตอนนั้น ถ้าไม่ได้รับทุนจากมูลนิธิดำรงชัยธรรม ตัวผมเองก็คงต้องได้เรียนจบแค่ชั้น ปวช.3 เพราะต้องออกมาทำงานหาเงินช่วยพ่อกับแม่ส่งน้องเรียน
หลังได้รับทุน
เงินทุนช่วยได้มาก ในตอนที่ได้รับทุนครั้งแรกนั้น เราไม่สามารถที่จะรับรู้อนาคตได้เลย ซึ่งหลังจากที่ได้รับทุนจากทางมูลนิธิฯ ได้ 2 ปี คุณพ่อซึ่งเป็นเสาหลัก ของครอบครัวก็ได้จากไป เนื่องด้วยโรคเส้นเลือดในสมองแตก ซึ่งทำให้ตอนนั้นครอบครัวไม่มีคนหารายได้เพื่อที่จะใช้จ่ายอะไรเลย และถ้าไม่ได้รับทุนในวันนั้น ผมก็คงต้องหยุดเรียนเพื่อออกมาหาเงินส่งน้องให้ได้เรียน คงไม่สามารถที่จะเรียนจนจบมาเป็นครูในอย่างทุกวันนี้ได้ครับ ต้องขอขอบพระคุณ คุณพ่อไพบูลย์ ดำรงชัยธรรม มากครับ ที่ได้มอบโอกาสให้กับเด็กตัวเล็กๆ อย่างผมในตอนนั้น ทำให้ผมสามารถที่จะเติบโตขึ้นมาตามฝันได้จนถึงทุกวันนี้ ถ้าไม่ได้รับโอกาสในวันนั้น ตัวผมเองก็คงไม่ได้มาเป็นครูในวันนี้ คงได้ไปเป็นพนักงานตามโรงงาน เหมือนคนส่วนใหญ่ที่ได้ทำ ขอขอบพระคุณมากครับ
