“ หนูเป็นเด็กบ้านนอกคนนึงที่ไม่มีโอกาสได้ศึกษาต่อ จนได้รับโอกาสจากคุณไพบูลย์
หนูต้องขอบคุณจริงๆ จากใจค่ะ ”
แพรว กัลญาณี ขวัญสันเทียะ
นักเรียนทุน รุ่นที่ 16/2557
ก่อนได้รับทุน
อาศัยอยู่กับตายาย แต่ในทะเบียนบ้านตากับยายเป็นพ่อแม่ของแพรว ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยได้อยู่กับพ่อกับแม่เลย เพราะพ่อกับแม่แยกทางกัน พอเรียนจะจบ ม.6 คุยกับตายายว่าอยากเรียนต่อระดับอุดุมศึกษา แต่ด้วยที่บ้านมีฐานะค่อยข้างยากจน ตากับยายเลยไม่มีกำลังที่จะส่งเสียให้เรียนต่อ ช่วงนั้นตาโดนจับข้อหาไถที่ดินบุกลุกเขตป่าสงวน และตาต้องไถ่ที่ดินตัวเอง ตอนนั้นต้องใช้เงินมาก เพราะต้องไปจ้างหลักทรัพย์ของคนอื่นมาค้ำ จึงจะสามารถประกันตาได้
ครอบครัวในตอนนั้นแย่มาก ไม่เหลือเงินเก็บ ต้องกู้เงินกองทุนหมู่บ้านมาใช้จ่ายภายในบ้าน ความฝันที่จะเรียนต่อในระดับอุดมศึกษาจึงเป็นไปได้ยากมาก แต่ด้วยแพรวเป็นเด็กกิจกรรมของโรงเรียน พอผู้อำนวยการได้รู้เรื่องจากครูในหมู่บ้าน ผู้อำนวยการเรียกเข้าไปพบ แล้วบอกว่าจะส่งไปคัดเลือกทุนที่มูลนิธิดำรงชัยธรรมสนใจไหม? แพรวตอบแบบไม่ได้คิดเลยว่าสนใจค่ะ ถ้าวันนั้นไม่ได้รับโอกาสจากมูลนิธิดำรงชัยธรรม คิดไม่ออกเลยว่าตอนนี้จะทำงานอะไร อยู่ที่ไหน …
หลังได้รับทุน
เงินทุนการศึกษาของมูลนิธิฯ ช่วยได้เยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นค่าหอพัก ค่าเทอม ค่าใช้จ่ายรายเดือน รวมไปถึงอุปกรณ์การเรียน ถ้าแพรวไม่ได้รับทุนในครั้งนี้ แพรวจะไม่มีโอกาสศึกษาต่อแน่นอน ตอนแรกที่ได้รู้ว่าตัวเองได้รับทุนการศึกษา ตากับยายดีใจมาก เพราะตากับยายไม่มีเงินส่งเสีย แต่เมื่อได้รับทุนแล้วมาศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา ตากับยายก็ไม่ค่อยได้ส่งเงินให้ เพราะแพรวใช้เงินที่มูลนิธิฯ มอบให้ จึงทำให้ตอนนี้ครอบครัวเริ่มมีเงินเก็บเพื่อจะได้แบ่งไปใช้หนี้กองทุนหมู่บ้านได้บ้างแล้ว แต่ก็ยังเหลือหนี้อยู่ ซึ่งหลังจากนี้แพรวก็จะช่วยตากับยายให้ปลดหนี้ให้ได้ หนูต้องกราบขอบพระคุณ คุณไพบูลย์เป็นอย่างสูง เพราะถ้าหนูไม่ได้รับโอกาสจากคุณไพบูลย์ คงไม่สามารถได้เรียนต่อในระดับที่สูงขนาดนี้ หนูรู้สึกซาบซึ้งและเป็นเกียรติอย่างสูงที่ได้รับทุนการศึกษา หนูเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่งที่ไม่มีโอกาสได้ศึกษาต่อ จนได้รับโอกาสจากคุณไพบูลย์ หนูต้องขอบคุณจริงๆ จากใจค่ะ
