ปิยะพงษ์  บัวศรี (ตาม)
นักเรียนทุนรุ่นที่  14/2555
ชั้นปริญญาตรีปีที่ 2  คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการออกแบบสิ่งแวดล้อม  มหาวิทยาลัยแม่โจ้

สถาปัตย์ หรือ ถาปัตย์ นั้นที่หลายๆ คนเข้าใจคือ เรียนออกแบบ บ้าน ตึก หรืออะไรต่างๆ ตัดโมเดลหรืออะไรต่างๆ มากมายหรืออดนอน จริงๆ แล้ว มากกว่านั้นคือ สถาปัตย์ หรือ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ นั้นมีหลายสาขาแตกแขนงกันออกไป  6 สาขาหลักๆ ดังนี้ สาขาสถาปัตยกรรม  สาขาสถาปัตยกรรมภายใน  สาขาศิลปอุสาหกรรม สาขาภูมิสถาปัตยกรรม สาขาสถาปัตยกรรมผังเมือง สาขาสถาปัตยกรรมไทย ปัจจุบันอาจมีเพิ่มมาอีกแต่ละสาขาก็จะมีเอกเฉพาะด้านกันไป แต่หลักๆ คือก่อนที่จะเข้าได้นั้นก็จะต้องมีความรู้ทักษะทางสถาปัตยกรรม และก็ศิลปะพอประมาณได้ จริงๆ ไม่จำเป็นต้องวาดรูปสวยก็ได้ ขอแค่มีพื้นฐานและการดีไซต์ ก็โอเคแล้ว

การเรียนสถาปัตย์ ให้อะไรมากกว่าที่คิดที่ในบทเรียนไม่เคยได้สอนเราแต่เราสามารถรับรู้และสัมผัสด้วยตัวเองโดยไม่ได้ตั้งตัวเลยก็ว่าได้ เช่น สังคม พี่น้องเวลามีกิจกรรมก็จะเต็มที่ทั้งกิจกรรม พอเสร็จกิจกรรมก็ไปช่วยงานพี่รหัสที่ห้องสตูเรียนได้ประสบการณ์การทำงานรู้จักรุ่นพี่สนิทขึ้นและทักษะต่างๆ ในการทำงาน เพื่อนเราก็สนิทกันแบบแทบจะไม่แยกจากกันทั้งงานกิจกรรมที่ต้องมีร่วมกัน เช่นละครเวทีสถาปัตย์ กิจกรรมค่าย และที่ทำให้ผูกผันคือวิชาสตู หรือ วิชาออกแบบสถาปัตยกรรม ทุกคนจะมาทำงานหรือปรึกษางาน กันตลอด ของใครขาด ใครไม่มีหยิบยืมกันไป โดยเฉพาะช่วง ใกล้ส่งโปรเจกต์หรือที่เราเรียกว่า Production ช่วงนี้แหละ โรงงานนรกของจริง อยู่ยันสว่างเลยก็ว่าได้ไม่เสร็จไม่นอน

ไม่เสร็จเรียน 6 ปี (สถาปัตย์เรียน 5 ปี) เป็นคำพูดติดปากขบขันกันไป พอเช้าใกล้ส่งงานต้องส่งตรงเวลา  สุดท้ายเพื่อนก็ต้องช่วยเพื่อน  งานคือชีวิตเลย ใครเหยียบโมเดลมีเคือง 555+  มุมหนึ่งที่ทำให้เรารักกันสนิทกันมาก เราทำงานอดนอนกันตลอด เสร็จกิจกรรมก็กลับมาทำงานในวิชาเรียน ช่วงตรวจแบบก็เจอแรงกดดันกันมากมาย รับความคิดเห็นจากอาจารย์ เครียดไปตามๆ กัน เรื่องคิดแบบ เพื่อนนี่แหละที่คอย-

1

2

3

4

ช่วยเหลือ สังคมที่มากกว่าในห้องเรียนจริงๆ นอกจากนั้นก็ยังรู้สึกว่าได้เที่ยวไปในตัวก็ตอนลงพื้นที่นี้แหละเพราะว่าต้องศึกษา พฤติกรรม บริบท วัฒนธรรม ความเชื่อ สอบถามผู้คน ของในพื้นที่นั้น อย่างรู้ลึกรู้จริงเลยก็ว่าได้ บางครั้งลงพื้นที่หลายๆ รอบ เลย เพื่อได้ข้อมูลมาที่จะดีไซต์งาน เป็นไปตามโจทย์ที่กำหนดไว้ สนุกไปอีกแบบ เหมือนเปิดโลกเลยก็ว่าได้

สถาปัตย์ให้มากกว่าแค่อดนอน อันนี้ผมยืนยัน สอนให้เป็นนักวางแผน จัดการเวลา ให้เป็นคนมองโลกในแง่ดี นักเรียนรู้โอกาส และ นักพัฒนาให้เป็นนักแก้ปัญหา มีความคิดสร้างสรรค์ ให้เป็นนักคิด นักปฏิบัติ เก็บแรงบันดาลใจจากสิ่งรอบกาย นักเล่า ที่ได้จากการพรีเซนต์งาน   แน่นอนทั้งหมดที่กล่าวมานี้แม้ว่าในคณะจะไม่สอน แต่ว่าระบบที่บังคับให้เรา

“ต้องรอด” 555 ตลอดที่เรียนสถาปัตย์มาจนอยู่ปี 2 เวลาไปทำอย่างอื่น ก็รู้นะว่าได้ใช้ skill เหล่านี้ ทำให้มองทุกอย่างเป็น Design ไปเสียหมดเลยก็ว่าได้